Niemcy

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO

1. Jezioro Bodeńskie z wyspami Mainau i Reichenau

Region Jeziora Bodeńskiego, w którym Niemcy graniczą z Austrią i Szwajcarią, to wakacyjny raj położony wokół trzeciego co do wielkości środkowoeuropejskiego jeziora śródlądowego. Najpopularniejsza wycieczka na Wyspę Kwiatów w Mainau, słynącą ze wspaniałego parku i ogrodów otaczających barokową rodzinną rezydencję hrabiego Bernadotte

 

2. Katedra Kolońska

  

Już od IV wieku w miejscu dzisiejszej katedry Kolońskiej stały kościoły, ale dopiero od 1248 roku w tym mieście nad Renem powstała jedna z najważniejszych katedr chrześcijaństwa – i zarazem majstersztyk architektury gotyckiej. W 1880 roku, w momencie ukończenia uchodziła za największą budowlę na świecie.

 

3. Starówka w Ratyzbonie z dzielnicą Stadtamhof

Ratyzbona, miasto cesarzy i króli. z niemal 2000-letnią historią. W centrum znajduje się ponad 1500 objętych ochroną, zabytkowych budowli, 984 z nich tworzą zabytkową starówkę, która wraz z dzielnicą Stadtamhof została wpisana w 2006 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

 

4. Zamek Wartburg

Wielki, potężny i przesycony historią: wysoko ponad miastem Eisenach góruje Wartburg, od 1999 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Kompleks należy do najlepiej zachowanych zamków niemieckiego średniowiecza. Ze swoją niemal tysiącletnią historią jest prawdopodobnie jednym z najsłynniejszych i – z całą pewnością – najbardziej znaczących zamków w Niemczech.

 

 

5. Starówka w Bambergu

To tysiącletnie miasto cesarskie i biskupie wzniesione zostało na siedmiu wzgórzach w sercu frankońskiego krajobrazu kulturowego, często zwane jest także „frankońskim Rzymem”. Z górującą nad miastem katedrą cesarską Bamberg stanowi wyjątkowe, świetnie zachowane dzieło architektury z okresów od średniowiecza do okresu mieszczańskiego baroku.

 

6. Ratusz i pomnik Rolanda w Bremie

Uzasadnieniem przyjęcia na listę Bremy jest chyba jeden z najpiękniejszych ratuszy w Niemczech: pełna przepychu fasada ratusza bremeńskiego to wzorcowy przykład północnoniemieckiego renesansu nad Wezerą. Wraz z Rolandem, „statuą wolności” bremeńczyków symbolizuje on teraz, podobnie jak i wcześniej, dumę bremeńczyków z ich miasta, ich wolność i suwerenność.

 

 

7. Park Górski  Wilhelmshöhe

240-hektarowy, barokowy Park Górski Wilhelmshöhe w północnoheskim mieście Kassel został zaprojektowany w stylu angielskim i uchodzi za największy park górski Europy. Wraz z pałacem Wilhelmshöhe stanowi wyjątkowo harmonijne połączenie kultury, natury i sztuki ogrodniczej. wrażenie robią wspaniale aranżacje wodne po zapadnięciu zmierzchu, wyznaczając świetlistą drogę od olbrzymiej rzeźby Herkulesa do pałacu Wilhelmshöhe.

 

 8. Rezydencja w Würzburgu

Rezydencja w Würzburgu jest uważana za najczystszy stylowo i najbardziej niezwykły ze wszystkich niemieckich pałaców barokowych. Wzniesiony pomiędzy 1720 a 1744 rokiem i otoczony pomiędzy 1765 a 1780 rokiem okazałym ogrodem, uosabia świetlaną epokę najefektowniejszych pałaców książęcych Europy.

 

9.  Morze Wattowe

Niezwykła różnorodność krajobrazu sprawia, że Morze Wattowe przy brzegu Morza Północnego stało się wyjątkowym obszarem życia dla niezliczonych gatunków zwierząt i roślin. Światowe dziedzictwo przyrody UNESCO obejmuje parki narodowe Morza Wattowego w Szlezwiku, Holsztynie, Dolnej Saksonii, Hamburgu i Dania oraz Rezerwat Morza Wattowego w Holandii, zajmuje obszar 11 000 kilometrów kwadratowych.

 

10. Kościół Wieskirche

Kościół pielgrzymkowy pod wezwaniem Biczowanego Zbawiciela w Wies („Wallfahrtskirche zum Gegeißelten Heiland auf der Wies”), bo tak brzmi jego pełna nazwa, u stóp Alp uchodzi za doskonałe dzieło bawarskiego rokoko. Rocznie przybywa tutaj około miliona zwiedzających – by zobaczyć, podziwiać, modlić się, uczestniczyć w nabożeństwach, a latem także, by wysłuchać koncertów, ale również, być może przede wszystkim, by znaleźć chwilę na refleksję.

 

Desery niemieckie

Bethmännchen

Małe ciasteczka z marcepanu, wody różanej, cukru pudru i dodatkowo z migdałami.

Fliederbeersuppe

Zupa owocowa z soku z owoców czarnego bzu, podawana z kluskami i kawałkami jabłek. Najczęściej przygotowuje się ją w okresie jesienno-zimowym.

Berliner Luft

Krem zrobiony z ubitych białek, żółtek oraz cukru i żelatyny. W niektórych wersjach dodaje się do niego białe wino. Często serwuje się go z sosem malinowym. 

Sanddorntorte

Tort na bazie masy nugatowej i soku z rokitnika.

Apfel im Schlafrock

Jabłka zawijane w ciasto francuskie, z dodatkiem masła i siekanych orzechów.  Ciasto, je się zazwyczaj z sosem waniliowym lub dżemem. Można podawać na ciepło lub zimno.

Kerscheplotzer

"Ciasto" przygotowywane ze starego pieczywa, zanurzanego w cieście z masła, jajek, mleka i cukru. Często podawane z czereśniami, bądź wiśniami. 

M. Charazińska

Kino niemieckie! (TOP najlepszych filmów)

Siemka! Chcielibyście obejrzeć niemiecki film, ale nie wiecie który wybrać. Oto TOP 20 najlepszych filmów niemieckich 😃

1. Głową w mur (2004), reż. Faith Akin

Głową w mur, zwycięzca Złotego Niedźwiedzia na Festiwalu Filmowym w Berlinie oraz zdobywca tytułu Najlepszego Europejskiego Filmu według Europejskiej Akademii Filmowej to prawdziwa, niezależna perła kinematografii z 2004 roku. Cahit, niedoszły samobójca, szukający ulgi w alkoholu i narkotykach, spotyka w swoim życiu Sibel. Młoda Niemka z tureckimi korzeniami, pragnie wyzwolić się z okowów swej konserwatywnej rodziny, a jedyną drogą ku temu ma być małżeństwo. Nawet fikcyjne, z Cahitem… (K. Wdowik)

2. Nosferatu – symfonia grozy (1922), reż. F.W. Murnau

Jeden z najważniejszych filmów kina niemieckiego i kina grozy. Ten klasyk nie jest dziś łatwy do oglądania; stworzony w czerni i bieli, niemy film to jednak produkcja obowiązkowa dla fanów wampirów. Gdy już przyzwyczaicie się do tej archaicznej strony technologicznej, zaliczycie naprawdę udany seans z jednym z najlepszych wcieleń Nosferatu w historii. Warto dodać, że odtwórca roli Draculi, Max Schreck, podczas trwania zdjęć, nie zdejmował swojego kostiumu i spał w drewnianej trumnie… To się nazywa wczucie w rolę, czyż nie? (K. Wdowik)

3. Berlin Calling (2008), reż. Hannes Stöhr

Filmów, których akcja dzieje się w szpitalach psychiatrycznych nigdy za mało. Główny bohater jest znanym producentem techno, a że lubi sobie poszerzać świadomość narkotykami, to i pewnego dnia przedawkowuje. Na tyle mocno by trafić do zakładu dla obłąkanych. Czego o swoim dotychczasowym życiu dowie się podczas pobytu tam musicie zobaczyć sami. Co ciekawe w rolę głównego bohatera, Ikarusa, wciela się Paul Kalkbrenner, który jest także autorem znakomitej ścieżki dźwiękowej do filmu. (D. Stankiewicz)

4. Metropolis (1927), reż. Fritz Lang

To wiekopomne arcydzieło science-fiction Fritza Langa, jest dziś jednym z najlepszych przykładów niemieckiego ekspresjonizmu. Film przedstawia dystopijną wizję miasta przyszłości, gdzie społeczeństwo jest podzielona na dwie grupy. Pierwsza to niewielka, ale za to uprzywilejowana grupa intelektualistów, natomiast druga, utrzymująca niejako miasto przy życiu, to robotnicy, mieszkający pod ziemią. Metropolis na stałe wpisało się w historię kinematografii, stanowiąc inspirację dla wielu filmowców. (K. Wdowik)

5. Eksperyment (2001), reż. Oliver Hirschbiegel

Całkiem prawdopodobne, że kiedyś słyszeliście o niesławnym eksperymencie profesora Zimbardo. Zebrał on grupę studentów, którzy dobrowolnie zgodzili się odegrać role więźniów i strażników w odpowiednio zaaranżowanym pomieszczeniu. W filmie opartym o wydarzenia ze Stanford okres przetrzymania trwa dwa tygodnie, podczas których dojdzie do eskalacji przemocy i zbytniego utożsamienia się z rolami zarówno przez „strażników” jak i „więźniów”. Zdecydowanie jest to mocniejsza wizja od tej amerykańskiej, która na ekranach kin pojawiła się w 2010 roku. (D. Stankiewicz)

6. Biegnij, Lola, biegnij (1998), reż. Tom Tykwer

To jeden z tych filmów, który rozgrywa się w czasie rzeczywistym. Jest krótki, ale bardzo dynamiczny, akcja nie zwalnia zbyt często, a osią fabularną jest zdobycie bardzo dużych pieniędzy w bardzo krótkim czasie. Tytułowa Lola musi się nieźle nabiegać by pomóc swojemu facetowi zdobyć pieniądze dla szefa mafii, które nieszczęśnik zgubił. Świetne kino sensacyjne reżysera i współtwórcy takich dzieł jak Pachnidło, Atlas chmur czy Sense8. (D. Stankiewicz)

7. Okręt (1981), reż. Wolfgang Petersen

Załoga U- Boota w obliczu niebezpiecznej misji. Film został tak skonstruowany, że w pewnym momencie zapominamy, kim są główni bohaterowi i zaczynami traktować film jak film sensacyjny lub przygodowy! Znakomicie przedstawione emocje, dynamiczna akcja i przygoda przyciągają i zachęcają do obejrzenia bardzo dobrego filmu Wolfganga Petersena. Majstersztyk, choć trzeba przygotować się na długi seans. (K. Skrzynecka)

8. Sophie Sholl – ostatnie dni (2005), reż. Marc Rothemund

W wielu historycznych książkach nie jest nawet wspomniane o tym, że w III Rzeszy także istniał ruch oporu przeciwko faszystom. Sophie Scholl to jedyna kobieta, która postanowiła się sprzeciwić władzy Hitlera. Ostatni dni życia młodej działaczki zostały upamiętnione we wspaniałym filmowym dziele Marca Rothermunda. Produkcja naszpikowana jest wieloma idealistycznymi hasłami i w sposób oryginalny przedstawia historię Sophie. Obraz został również nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem na Festiwalu Filmowym Berlinale. (K. Skrzynecka)

9. Toni Erdmann (2016) reż. Maren Ade

Niemiecki obraz Toni Erdmann otrzymał nominację do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny oraz kilkanaście innych wyróżnień. Dzieło Marena Ade sprawnie posługuje się groteską, która w wielu momentach wręcz szokuje. Winfried oraz jego lekko przerażające „alter ego” Toni Erdmann uświadamiają widzom, jak samotne jest życie i jak bardzo można popaść w rutynę dnia codziennego. W filmie zachwycają przede wszystkim perfekcyjnie napisane i odegrane przez Sandrę Hüller oraz Petera Simonischeka role głównych bohaterów. Koniecznie obejrzyjcie, nawet parę razy, aby skupić się także na szczegółach! (K. Skrzynecka)

10. Upadek (2004), reż. Oliver Hirschbiegel

Adolf Hitler to bezapelacyjnie jeden z największych zbrodniarzy w historii. Zazwyczaj w filmografii ukazywany jest jako człowiek bez emocji, potwór. Twórcy filmu Upadek postanowili jednak przedstawić faszystę z ludzkimi emocjami. Hitler potrafił uśmiechnąć się do dziecka, ale w filmie ukazane jest, jak po takich małych ludzkich odruchach potrafił w nim się obudzić potwór, powodujący u niego napad agresji. Mistrzostwem w filmie jest gra aktorska oraz znakomicie przygotowana scenografia. Oba te aspekty, jak i również sama fabuła, powodują że jest to jeden z ciekawszych obrazów z niemieckiego dorobku filmowego. (K. Skrzynecka).

11.Victoria (2015), reż.  Sebastian Schipper

Spontaniczny wypad na miasto może zmienić się w szaloną przygodę… Jest niebezpiecznie i tragiczne konsekwencje wydarzeń na końcu filmu mogą zszokować widzów. Znakomity dramat Sebastiana Schippera to wciągający obraz, który łączy w sobie kilka konwencji. Momentami jest to film gangsterski stylizowany na amerykańskie produkcje, momentami film z przekazem dla młodzieży, a czasem romans. Znakomity obraz! (K. Skrzynecka)

12. Good Bye Lenin! (2003), reż. Wolfgang Becker

To jeden z moich ulubionych komediodramatów rodem z Niemiec. Matka głównego bohatera po upadku Muru Berlińskiego doznaje tak mocnego szoku, że zapada w śpiączkę. W obawie przed kolejnym atakiem rodzina postanawia utrzymywać ją w przekonaniu, że komunizm się jednak nie skończył. Odtwarza więc klimat minionego ustroju, co doprowadza do zarówno śmiesznych jak i dramatycznych sytuacji. Rewelacyjnie wypada w tym filmie Daniel Brühl, którego na przestrzeni lat mogliśmy zobaczyć u Tarantino w Bękartach wojny, świetnym Wyścigu, a ostatnio w kryminalnym serialu Alienista. (D. Stankiewicz)

13. Witamy u Hartmannów (2016), reż. Simon Verhoeven

Powiem szczerze, że niemiecki humor w komediach jest specyficzny i nie jest łatwo trafić na film, który potrafi rozbawić do łez. Twórcom Witamy u Hartmannów udało się jednak połączyć znakomite żarty z satyrycznym obrazem współczesnych Niemiec oraz przerysowanymi postaciami. Otrzymaliśmy dzięki temu komedię, która potrafi wzruszyć, rozśmieszyć i zachwycić. Kryzys migracyjny jest jednym z ważniejszych tematów filmu i co najlepsze, reżyserowi udaje się być obiektywnym. Znakomity obraz, aż szkoda, że taki niedoceniany! (K. Skrzynecka)

14. Stalingrad (1993), reż. Joseph Vilsmaier

Stalingrad ukazuje II Wojnę Światową z perspektywy żołnierzy III Rzeszy. Po urlopie we Włoszech, Fritz i Manfred zostają skierowani do operacji podbicia Stalingradu. Pomimo wizji mroźnej zimy i niesprzyjających warunków na terytorium Rosji, młodzi żołnierze za wszelką cenę starają się wypełnić rozkaz. Produkcja Vilsmaiera skupia się na ukazaniu niedoli żołnierzy, a także bezwzględności polityków, szafujących ludzkim życiem wyłącznie dla celów prestiżowych i propagandowych. Reżyser wyraźnie podkreśla, iż po obu stronach konfliktu walczą tacy sami ludzie, posłuszni rozkazom, oddający życie za decyzje dyktatorów. (K. Wdowik)

15. Niebo nad Berlinem (1987), reż. Wim Wenders

Powojenny Berlin to obraz nędzy i rozpaczy, a nie chodzi tu tylko o panoramę miasta. Dwóch aniołów ze specjalną misją przemierzają ulice zniszczonej stolicy. I jest to podróż filozoficzno – egzystencjalna, która pobudzi każdego widza do przemyśleń. Niepokój, zwątpienie i pragnienie tej zwykłej miłości towarzyszą bohaterom Nieba nad Berlinem. Piękny obraz z niesamowitymi, czarno – białymi zdjęciami… (K. Skrzynecka)

16. Funny Games (1997), reż. Michael Haneke

To jeden z tych filmów, który wywrócił do góry nogami moje postrzeganie ekranowej rozrywki. Brutalna zabawa z widzem i jego oczekiwaniami, kilkukrotne przełamanie tak zwanej czwartej ściany. Dwóch młodzieńców w biały dzień zaczyna terroryzować zwyczajną rodzinę i obiecuje im oraz widzom, że nad ranem będą martwi. Haneke swoje najbardziej kontrowersyjne dzieło przeniósł do amerykańskich realiów dokładnie 10 lat później, a wystąpili w nim Tim Roth, Naomi Watts czy Michael Pitt. Nie polecam widzom o słabych nerwach, samemu wysławiając film pod niebiosa. (D. Stankiewicz)

17. Biała wstążka (2009), reż. Michael Haneke

Kolejne dzieło Michael’a Haneke, uznawane przez niektórych krytyków za jego największe filmowe osiągnięcie. Biała Wstążka ukazuje niemieckie społeczeństwo w 1913 i 1914 roku. Haneke w swoim stylu obnaża ludzkie zachowania i nie boi się pokazać ciemnej, wstrętnej strony człowieczeństwa. Film nagrodzony Złotą Palmą oraz Złotym Globem. (K. Wdowik)

18. Gabinet doktora Caligari (1920), reż. Robert Wiene

Niemal stuletni już Gabinet doktora Caligari jako pełnoprawny film grozy dziś się nie obroni. Biorąc jednak pod uwagę, iż obraz ten powstał, kiedy kino jeszcze raczkowało, trzeba uznać Gabinet… za dzieło rewolucyjne. Wiele motywów, które po raz pierwszy pojawiły się w dziele Wiene’a, twórcy horrorów wykorzystywali przez lata i robią to dalej. Ale Gabinet doktora Caligari warto rozpatrzeć nie tylko pod kątem historycznym, bowiem kilka elementów tego filmu może intrygować do dziś. Mowa tu przede wszystkim o ręcznie rysowanej, nieco odrealnionej scenografii, nadającej Gabinetowi… surrealizmu. (K. Wdowik)

19. But Manitou (2001), reż. Michael Herbig

Niemcy mają dość specyficzne poczucie humoru, ale ta niewybredna parodia bardzo dobrze się udała. Nie ma to jak po całości obśmiać westernowe klisze i relacje między kowbojami, a Indianami. Ten film był swego czasu bardzo popularny w Polsce, dzięki rewelacyjnej reżyserii dubbingu autorstwa Joanny Wizmur. Śmiało stawiam ten film obok klasyków tego gatunku pokroju francuskiego RRRrrrr!!! Warto sobie odświeżyć, szczególnie, że większość tekstów się w ogóle nie zestarzała. (D. Stankiewicz)

20.WHO AM I. Możesz być kim chcesz (2014), reż. Baran bo Odar

To jeden z najciekawszych filmowych trillerów ostatnich lat, który estetyką zbliżony jest do Mr. Robot, a idee mu przyświecające nie daleko padają od „fight clubowych”. Młody, genialny informatyk zostaje wciągnięty w sieć niebezpiecznych intryg, mających na celu rozsławienie hakerskiej grupy. Jego rosnąca w undergroundzie sława przysparza mu wrogów pod postacią organów ścigania, ale też „kolegów po fachu”. Bardzo podoba mi się twist, którego zupełnie się nie spodziewałem, a który sprawił, że film znalazł się w mojej prywatnej kolekcji. (D. Stankiewicz)

                                                                                    D.Charazińska

Odmiana rodzajnika określonego i nieokreślonego przez przypadki

 ODMIANA RODZAJNIKA OKREŚLONEGO I   NIEOKREŚLONEGO PRZEZ PRZYPADKI   

              NA DOBRY POCZĄTEK              

 Większość rzeczowników w języku niemieckim poprzedzona jest rodzajnikiem. Rodzajnik określa rodzaj rzeczownika,jego liczbę i przypadek. Rozróżniamy  następujące typy rodzajników:

• określone

Rodzajnik Określony - Liczba pojedyncza		Rodzajnik Określony - Liczba mnoga
der	dla rodzaju męskiego	die	dla wszystkich rodzajów liczby mnogiej
die	rodzaju żeńskiego
das	dla rodzaju nijakiego

• nieokreślone

Rodzajnik Nieokreślone- Liczba pojedyncza		Rodzajnik Nieokreślony - Liczba mnoga
ein	dla rodzaju męskiego	w  liczbie mnogiej rodzajnik nieokreślony nie występuje!
eine	rodzaju żeńskiego
ein	dla rodzaju nijakiego

  W języku polskim rodzajniki nie występują. Mówimy np.: stół, lampa, dziecko i wiemy, że chodzi o (ten) stół (rodzaj męski), (tę) lampę (rodzaj żeński) i (to) dziecko (rodzaj nijaki). Skąd to wiemy? Zdolność rozpoznawania rodzajów jest dla nas czymś naturalnym, możemy ewentualnie wesprzeć się zaimkami przymiotnymi (por. przykład powyżej) lub przymiotnikami występującymi przed rzeczownikiem (np. drewniany stół, wysoka lampa, grzeczne dziecko).

  W języku niemieckim, można powiedzieć, sprawa jest ułatwiona, gdyż to właśnie rodzajnik przekaże nam informację o rodzaju rzeczownika. Powiemy.:

der Tisch (stół)  die Lampe (lampa)  das Kind (dziecko)

i będziemy wiedzieli, że chodzi kolejno o: rodzaj męski, żeński i nijaki. Rodzajnik jest również tym elementem, który będzie się odmieniał w sposób regularny przez przypadki. Co może sprawić uczącym się języka niemieckiego trudność? Fakt, że rodzaje w języku niemieckim często nie pokrywają się z rodzajami w języku polskim. Coś, co mogłoby się wydawać np. rodzaju męskiego, w rzeczywistości przyjmuje inny rodzaj. RODZAJNIKÓW NALEŻY WIĘC UCZYĆ SIĘ WRAZ Z RZECZOWNIKAMI NA PAMIĘĆ! Znając właściwy rodzajnik będziemy w stanie poprawnie odmienić rzeczownik w zdaniu oraz, w efekcie, bezbłędnie posługiwać się językiem niemieckim.

Ponieważ, tak jak już wspomniałam, w języku polskim rodzajniki nie występują, nie da się ich tak do końca przetłumaczyć na nasz język. Możemy zaryzykować i przetłumaczyć rodzajnik nieokreślony jako: "jakaś/jakiś/jakieś, bliżej nieokreślony/-e natomiast rodzajnik określony jako: "ten/to/ta, konkretny/a przedmiot, osoba, pojęcie". Czasami takie tłumaczenie brzmi poprawnie, czasami jest "na siłę", wtedy rodzajników w ogóle się nie tłumaczy. Oto przykłady zdań:

Das ist ein Kuli. To jest "jakiś" długopis 

(ten długopis jest bliżej nieokreślony, mówimy o nim po raz pierwszy raz, nie wiemy nic na jego temat, nie opisujemy ani nie określamy go)

ODMIANA RODZAJNIKA OKREŚLONEGO          LICZBA POJEDYNCZA RODZAJ MĘSKI  (Maskulinum) RODZAJ ŻEŃSKI (Femininum) RODZAJ NIJAKI (Neutrum) Nominativ (mianownik) kto? co? wer? was? der die das Genitiv (dopełniacz) kogo? czego? wessen? des der des Dativ (celownik) komu? czemu? wem? dem der dem Akkusativ (biernik) kogo? co? wen?was? den die das LICZBA MNOGA LICZBA MNOGA (Plural) Nominativ (mianownik) kto? co? wer? was? die Genitiv (dopełniacz) kogo? czego? wessen? der Dativ (celownik) komu? czemu? wem? den Akkusativ (biernik) kogo? co? wen?was? die          ODMIANA RODZAJNIKA NIEOKREŚLONEGO          LICZBA POJEDYNCZA RODZAJ MĘSKI  (Maskulinum) RODZAJ ŻEŃSKI (Femininum) RODZAJ NIJAKI (Neutrum) Nominativ (mianownik) kto? co?wer? was? ein eine ein Genitiv (dopełniacz) kogo? czego?wessen? eines einer eines Dativ (celownik) komu? czemu?wem? einem einer einem Akkusativ (biernik) kogo? co?wen?was? einen eine ein  M.Baczyńska