CZASOWNIKI MODALNE

 

 

W czasach przeszłych złożonych czasowniki modalne zachowują formę bezokolicznika. Na przykład: Ich habe das tun müssen. (=Musiałem to zrobić.) Nie dotyczy to sytuacji, w której czasownik modalny jest czasownikiem głównym. Np. Ich habe Frieden gewollt. (Chciałem pokoju.) Niemniej zdecydowanie rzadko używa się ich w czasie Perfekt. Najczęściej dla oznaczenia przeszłości czasowniki modalne używane są w czasie Präteritum (Imperfekt).W niektórych opisach gramatyki niemieckiej do czasowników modalnych zalicza się również lassen i brauchen.

Uwaga!  Czasowniki te nie mają jednak większości cech składniowych i fleksyjnych typowych dla czasowników modalnych.

To jest łatwe jeśli zapamiętasz o umlautach oraz, że zawsze w 1 i 3 osobie liczby pojedynczej jest taka sama forma. W trzeciej osobie liczby pojedynczej oraz w w drugiej osobie liczby mnogiej czasownik ma końcówkę -t. W liczbie mnogiej 1 i 3 osoba ma taką samą formę z końcówką -en.
                                                   
                                                                                                    Izabela Sałacińska