Zdrobnienia w języku niemieckim!

 W języku niemieckim zdrobnienia tworzymy przede wszystkim (z pominięciem regionalizmów i dialektów) za pomocą dwóch przyrostków: -chen i -lein. Ich użycie warunkuje m.in. zakończenie rzeczownika, który ma być zdrobniony. 

PRZYROSTKA -LEIN UŻYWAMY GŁOWNIE WTEDY, GDY RZECZOWNIK KOŃCZY SIĘ NA -G, -CH LUB -NG NP.:

der Zwerg – das Zwerglein
das Buch – das Büchlein
das Dach – das Dächlein
der Ring – das Ringlein

PRZYROSTKA -CHEN UŻYWAMY W POZOSTAŁYCH PRZYPADKACH NP.:

das Haus – das Häuschen
die Lampe – das Lämpchen

 Podczas tworzenia zdrobnień od niemieckich rzeczowników dochodzi do wielu oboczności, a pewne litery lub pary liter należy opuścić. Konkret: tworzenie zdrobnień za pomocą -lein wymaga ZAWSZE Umlautu w zdrobnionym rzeczowniku (patrz powyższe przykłady), przy czym przy przyrostku -chen nie jest to już regułą, chociaż można by było tak przypuszczać, bo znaczna grupa zdrobnionych w ten sposób rzeczowników Umlaut posiada. Często jest poza tym tak, że rzeczowniki zakończone na -e tracą swoją końcówkę w formie zdrobnionej (die Rose – das Röslein), a w rzeczownikach zakończonych na –el, to -el znika (der Vogel – das Vöglein).

UWAGA!!! Wszystkie zdrobnienia w języku niemieckim są rodzaju nijakiego (das). 😃😉

Daria Charazińska